do not exist in Greek, with the following exceptions:
S.El.950 (καὶ μόνᾱ) λελείμμεθον# and Phil.1079 (νὼ μὲν οὖν) ὁρμώμεθον#; Il.23.485 περιδώμεθον (v.l. -δώμεθα) ἠὲ λέβητος#.
Jebb cites μόνᾱ δὴ νὼ λελειμμένᾱ (σκόπει#) from S.Ant.58 for comparison with the idea.
PHI knows no epigraphic instances of -μεθον as a verb ending.
The grammatical tradition reports τυπτό-μεθον, etc., its usual choice of thematic verb for paradigms. Theodosius has τιθέ-μεθον, etc.
Athenaios, Deipnosophistai III 53 Kaibel:
Στρομβιχίδη, ἔφη, κόμιζέ μοι ἐπὶ τὸ γυμνάσιον τὰς βλαύτας τὰς ἀφορήτους καὶ τὴν ἐφεστρίδα τὴν ἄχρηστον. ἐγὼ γὰρ ὑποδησάμενος τὸν πώγωνα προσαγορεύσω τοὺς ἑταίρους· ὀπτὸς γάρ ἐστί μοι Λάριχος. κόμιζε δὲ τοῦ ἐλαίου τὴν λήκυθον· πρότερον γὰρ συντριβησόμεθον, ἔπειθ’ οὕτως ἀπολούμεθον.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment